Hoe is het voor een meisje van zeventien om tijdens de Slag om Arnhem te moeten overleven?
Anje van Maanen beschrijft in haar dagboek wat zij en haar familie doormaken gedurende de felle strijd in de buurt van haar ouderlijk huis aan de Pietersbergseweg in Oosterbeek, en later tijdens hun verblijf in en rond het noodhospitaal de Tafelberg, waar haar vader, dokter Gerrit van Maanen, zorg biedt aan gewonden.
De korte bevrijdingsroes na de komst van de Airbornes slaat al snel om in angst. Het dorp valt weer in Duitse handen. Wanneer de situatie in het noodhospitaal onhoudbaar blijkt, moeten Anje en haar naasten Oosterbeek ontvluchten.
Een verhaal over ontbering, onmacht, moed, respect en vriendschap.
Hoe is het voor een meisje van zeventien om tijdens de Slag om Arnhem te moeten overleven?
Anje van Maanen beschrijft in haar dagboek wat zij en haar familie doormaken gedurende de felle strijd in de buurt van haar ouderlijk huis aan de Pietersbergseweg in Oosterbeek, en later tijdens hun verblijf in en rond het noodhospitaal de Tafelberg, waar haar vader, dokter Gerrit van Maanen, zorg biedt aan gewonden.
De korte bevrijdingsroes na de komst van de Airbornes slaat al snel om in angst. Het dorp valt weer in Duitse handen. Wanneer de situatie in het noodhospitaal onhoudbaar blijkt, moeten Anje en haar naasten Oosterbeek ontvluchten.
Een verhaal over ontbering, onmacht, moed, respect en vriendschap.
Hoe is het voor een meisje van zeventien om tijdens de Slag om Arnhem te moeten overleven?
Anje van Maanen beschrijft in haar dagboek wat zij en haar familie doormaken gedurende de felle strijd in de buurt van haar ouderlijk huis aan de Pietersbergseweg in Oosterbeek, en later tijdens hun verblijf in en rond het noodhospitaal de Tafelberg, waar haar vader, dokter Gerrit van Maanen, zorg biedt aan gewonden.
De korte bevrijdingsroes na de komst van de Airbornes slaat al snel om in angst. Het dorp valt weer in Duitse handen. Wanneer de situatie in het noodhospitaal onhoudbaar blijkt, moeten Anje en haar naasten Oosterbeek ontvluchten.
Een verhaal over ontbering, onmacht, moed, respect en vriendschap.
In de afgelopen jaren schreven biograaf Wim Hazeu, schrijver-wandelaar Wim Huijser en bladendokter-publicist Rob van Vuure elk hun vaste column voor het tweemaandelijkse tijdschrift Boekenpost.
Speurend naar boekensporen, literaire schatten en verborgen paden in letterenland, delen zij met elkaar niet alleen de liefde voor de literatuur in het algemeen, maar om uiteenlopende redenen ook voor dat ene bijzondere boek.
Terwijl Huijser graag de gangen in het landschap nawandelt van illustere en soms vergeten romanpersonages, brengen Hazeu en Van Vuure vooral de persoonlijke verhalen in herinnering over de schrijvers en boeken die zij op een goed moment op hun levenspad tegenkwamen.
Een selectie uit de gepubliceerde columns van de drie schrijvers is nu teboekgesteld.
In de afgelopen jaren schreven biograaf Wim Hazeu, schrijver-wandelaar Wim Huijser en bladendokter-publicist Rob van Vuure elk hun vaste column voor het tweemaandelijkse tijdschrift Boekenpost.
Speurend naar boekensporen, literaire schatten en verborgen paden in letterenland, delen zij met elkaar niet alleen de liefde voor de literatuur in het algemeen, maar om uiteenlopende redenen ook voor dat ene bijzondere boek.
Terwijl Huijser graag de gangen in het landschap nawandelt van illustere en soms vergeten romanpersonages, brengen Hazeu en Van Vuure vooral de persoonlijke verhalen in herinnering over de schrijvers en boeken die zij op een goed moment op hun levenspad tegenkwamen.
Een selectie uit de gepubliceerde columns van de drie schrijvers is nu teboekgesteld.
In de afgelopen jaren schreven biograaf Wim Hazeu, schrijver-wandelaar Wim Huijser en bladendokter-publicist Rob van Vuure elk hun vaste column voor het tweemaandelijkse tijdschrift Boekenpost.
Speurend naar boekensporen, literaire schatten en verborgen paden in letterenland, delen zij met elkaar niet alleen de liefde voor de literatuur in het algemeen, maar om uiteenlopende redenen ook voor dat ene bijzondere boek.
Terwijl Huijser graag de gangen in het landschap nawandelt van illustere en soms vergeten romanpersonages, brengen Hazeu en Van Vuure vooral de persoonlijke verhalen in herinnering over de schrijvers en boeken die zij op een goed moment op hun levenspad tegenkwamen.
Een selectie uit de gepubliceerde columns van de drie schrijvers is nu teboekgesteld.
Van 1892 tot nu: 125 jaar Vitesse. Een traditieclub, de op een na oudste in het Nederlandse profvoetballandschap, heel vroeger lange tijd de beste van het oosten. Op het laatste moment het betaald voetbal ingestapt en daar sinds jaar en dag vaak de nummer één van Gelderland. De eerste Nederlandse profclub in buitenlandse handen. Duizenden supporters, honderden spelers en andere betrokkenen door de geschiedenis heen, ruim 4.500 wedstrijden ...
In Elke dag Vitesse belicht Ferry Reurink (1973), supporter en auteur [o.a. bekend van Het stadioncomplex en Vites!], de geschiedenis van Vitesse in 366 verhalen.
Van 1892 tot nu: 125 jaar Vitesse. Een traditieclub, de op een na oudste in het Nederlandse profvoetballandschap, heel vroeger lange tijd de beste van het oosten. Op het laatste moment het betaald voetbal ingestapt en daar sinds jaar en dag vaak de nummer één van Gelderland. De eerste Nederlandse profclub in buitenlandse handen. Duizenden supporters, honderden spelers en andere betrokkenen door de geschiedenis heen, ruim 4.500 wedstrijden ...
In Elke dag Vitesse belicht Ferry Reurink (1973), supporter en auteur [o.a. bekend van Het stadioncomplex en Vites!], de geschiedenis van Vitesse in 366 verhalen.
Van 1892 tot nu: 125 jaar Vitesse. Een traditieclub, de op een na oudste in het Nederlandse profvoetballandschap, heel vroeger lange tijd de beste van het oosten. Op het laatste moment het betaald voetbal ingestapt en daar sinds jaar en dag vaak de nummer één van Gelderland. De eerste Nederlandse profclub in buitenlandse handen. Duizenden supporters, honderden spelers en andere betrokkenen door de geschiedenis heen, ruim 4.500 wedstrijden ...
In Elke dag Vitesse belicht Ferry Reurink (1973), supporter en auteur [o.a. bekend van Het stadioncomplex en Vites!], de geschiedenis van Vitesse in 366 verhalen.
‘Kan Vitesse eindelijk meedoen om de prijzen…’ snikte mijn broertje, de ogen wagenwijd open, een traan rollend over zijn wang. ‘En dan ben ik er straks niet meer bij.’
-
Lang is er maar één zekerheid in het leven van ‘De Kockies’, het geel-zwarte gezin van vader Hans: dat ze iedere thuiswedstrijd met z’n drietjes naar de Arnhemse voetbalclub Vitesse gaan. De streng bijgelovige Karel Aalbers-fanaat Hans, die altijd door het meest linkse entreepoortje van GelreDome moet; jongste zoon Tomas, die standaard kritisch is op de scheidsrechters (‘Pff, die vent kan beter een NEK-shirtje aantrekken’) en de meer relativerende Remco, de oudste zoon die wordt verweten dat hij te weinig lijdt na nederlagen (‘Wat lach je, lange, we hebben verloren!’). Voor moeder Marijke (‘Vitesse, echt, ik kan dat woord niet meer horen!’) is het niet altijd even makkelijk, een mannengezin waar voetbal op de eerste, tweede en derde plaats komt.
Die enige zekerheid in het leven – vader en zoons naar Vites – komt onder druk te staan als er laat, maar hopelijk niet te laat, zaadbalkanker wordt ontdekt bij Tomas en hij in het Radboudziekenhuis in Nijmegen terechtkomt, in een kamer met uitzicht op De Goffert.
-
Een Arnhemmer is voor Vitesse is een boek over (club)liefde, over (beker)winst en verlies, over een gezin waarin humor en ‘altijd blijven lachen’ centraal staan.
